Vorig jaar zomer (2023) kreeg Huisman & van Muijen opdracht voor de herontwikkeling van de voormalige penitentiaire inrichting in Breda, beter bekend als ‘De Koepel’, tot een nieuw gebied voor wonen, werken en recreatie.

Na een voortraject van ontwikkeling en inrichting om een basis te vormen voor verder ontwerp, zijn we vanaf heden vol aan de slag om, samen met het ontwerpteam, een schetsontwerp te maken.

Een prachtig project met een enorme veelzijdigheid! Wij hebben zin om aan de slag te gaan!

Op donderdagochtend in alle vroegte stond de bus klaar om 11 van de in totaal 15 deelnemers aan de bouwreis naar Schiphol te brengen. Op Schiphol stonden de vier overige deelnemers ons op te wachten bij de incheckbalie. Onze reis begon nu echt. Na een lange vlucht, een overstap op Houston waarbij we bijna onze aansluitende vlucht misten, kwamen we met een tijdsverschil van 7 uur aan in Guatemala City. Nog even wat drinken en voor sommigen wat eten en daarna snel naar bed.

De volgende dag vroeg op om met de bus naar onze bouwlocatie te worden gebracht. Door Homeplan waren er datakaarten voor onze telefoons geregeld, dus iedereen was weer een uurtje zoet met E-Sims activeren, sim-kaarten wisselen en vervolgens de eerste gemiste mails bekijken. Achteraf is het verbazend om te zien hoe die e-mails bijzaak worden als je op de locatie bent en ziet hoe sommigen in de wereld (moeten) leven. De bus die ons naar de bouwlocatie zou brengen bleek een busje te zijn, waarbij de helft van de zitplaatsen uit klapstoelen bestond. Na het opstapelen van alle tassen op de achterste rij waren we onderweg. De lunch genoten we onderweg en bestond uit een traditionele soep, Kak’ik. Het laatste stuk van 18 km naar de bouwlocatie was off-road, via een weg met kuilen van een halve meter diep, waar we bijna twee uur over deden. De ontvangst op de bouwlocatie, door met name de kinderen van de community, maakte veel goed. Het enthousiasme was enorm en we voelden ons meer dan welkom. Na het uitladen van de bagage en het installeren van onze opblaasbare boxsprings (luchtbedden met slaapzak) was het tijd voor het avondeten. Die eerste avond kwamen ook de studenten aan met twee bussen op de locatie. Tijdens de bouw heeft de lokale bevolking het eten voor alle deelnemers verzorgd. Veel tortilla’s, bruinebonenpasta en soep en op de laatste dag een feestmaal met frietjes(!) en een lapje rundvlees.

Op zaterdagochtend in alle vroegte werden de bouwgroepen ingedeeld en de locaties toegewezen. Will werd ingedeeld met Arno en Jolyn op de locatie tegenover de school waar we sliepen, Arne met de tweeling Esther en André op de verst weg gelegen locatie op een modderige (maar wel idyllische) heuvel. Het bouwen kon beginnen.

Al snel bleek dat de prefab bouwpakketten van deze huizen toch wel anders zijn dan de eenvoudige huizen die sommige deelnemers eerder in Mexico en Nicaragua hebben gebouwd. De tekeningen bleken niet helemaal juist en ook in de maatvoering van de prefabdelen zaten toch wel wat maatverschillen. Afijn, met een club eigenwijze bouwmanagers, architect, aannemers, installateur en adviseurs zorgt dit voor spanningen, hilarische momenten, maar met name verbondenheid. Dit alles gadegeslagen door het rondtrekkende opzichtersduo van Homeplan, Patricia en Marike! De interactie met de lokale bevolking zag je tijdens de twee dagen ook groeien en met name de laatste avond was erg leuk met de spelletjes die we deden met de kinderen. Mikado, Memory en Yahtzee vielen in de smaak, vergezeld van de mega zak pepernoten uit de pakhuiskoffer van Gerard. Deze koffer was trouwens een bijzonderheid tijdens de trip, iedereen heeft zich verbaasd wat hij daaruit toverde: gereedschap, snoep, spelletjes, stroopwafels, spanbandjes, je kon het zo gek niet bedenken of Gerard had het bij zich. Zo zie je maar dat je ook ervaren kunt worden in bouwreizen voor Homeplan.

Na twee en een halve dag bouwen konden op maandag alle vier de Homeplan-huizen worden overgedragen aan de families, wat altijd een zeer bijzonder moment is en hier en daar toch wel voor wat traantjes zorgt bij zowel de families als de bouwers.

Na de lunch was het tijd om op weg te gaan richting de wat wij noemen “bewoonde” wereld en onze zeer bijzondere bouwlocatie achter ons te laten. De terugreis was iets aangenamer dan de heenreis, mede door de extra overnachting onderweg. Na nog anderhalve dag in het prachtige Antigua, met een bezoek aan een koffieplantage en een dagje vrijaf in het stadje was dit onderdeel van de bouwreis ook zeer bijzonder. Antigua doet koloniaal aan en door de ligging aan de voet van een aantal vulkanen is de locatie zeer indrukwekkend. Op donderdagochtend was het tijd om afscheid te nemen van drie achterblijvers van onze groep, waarna we weer met het busje (nu wat ruimer zittend) naar de luchthaven werden gebracht. Na een reis van in totaal 24 uur waren we op vrijdagochtend terug in Den Bosch waar de deelnemers afscheid van elkaar namen na een zeer bijzondere week.

 Wij, Will en Arne, willen alle deelnemers, Erik, Gerard, Jolyn, Michiel, Arno, Bert, Esther, André, Twan, Dennis, Syto en in het bijzonder Marike en Patricia hartelijk bedanken voor de indrukwekkende week en (nieuwe) verbondenheid.

Om de kwaliteit van de brandweerzorg in de regio Apeldoorn te verbeteren, heeft de gemeenteraad van Apeldoorn ingestemd met het uitwerken van plannen voor een nieuwe centrale brandweerkazerne. De beoogde locatie hiervoor is aan de Matenpoort. De huidige kazernes uit het stedelijk gebied (locaties Saba, de Maten en Vosselmanstraat) gaan vanuit hier samen verder. Ook het kantoor van Veiligheidsregio Noord- en Oost-Gelderland (VNOG) dat nu gehuisvest is aan de Europaweg in Apeldoorn komt in het nieuwe pand.  

Betere brandweerzorg
De nieuwe kazerne zorgt voor een betere dekking en spreiding van de brandweer in de regio Apeldoorn.  Alle wijken kunnen rekenen op voldoende snelle brandweerzorg. Bovendien houdt de nieuwe brandweerpost rekening met de verwachte groei van Apeldoorn en blijft de brandweer toekomstbestendig.  

Onderzoek en voortgang
Al in 2011 is onderzoek gedaan naar de mogelijkheid van één centrale brandweerpost. Daaruit kwam een zoekgebied naar voren waarbinnen de Matenpoort als een geschikte locatie past van waaruit goede brandweerzorg kan plaatsvinden. De mogelijke routes vanaf de nieuwe locatie en de aanrijtijden zijn zorgvuldig onderzocht. Begin 2022 is de gemeenteraad akkoord gegaan met de verwerving van de locatie aan de Matenpoort. Daarbij is afgewogen of het bestaande pand door renovatie geschikt kan worden gemaakt voor de brandweerkazerne of dat nieuwbouw betere kansen biedt. De gemeenteraad heeft inmiddels de voorkeur uitgesproken voor een volledig nieuw te bouwen kazerne. De komende tijd wordt een ontwerp gemaakt voor de nieuwe brandweerkazerne.  

Overeenkomst
De opdracht voor de ontwerpfase van het nieuwe pand is, na een Europese aanbesteding, gegund aan Ector Hoogstad Architecten (EHA) en Huisman & van Muijen (HvM) Installatieadviseurs. Samen met de gemeente en VNOG maken zij een eerste schetsontwerp voor het gebouw en de technische installaties. Daarbij zijn duurzaamheid, circulariteit en toekomstgerichtheid belangrijke uitgangspunten. Op 5 juli vond een eerste bijeenkomst plaats met de betrokken partijen en is met de opdrachtgevers (gemeente Apeldoorn en VNOG) het proces besproken en zijn de eerste werkafspraken gemaakt. 

Brug
Een brug over het kanaal is noodzakelijk bij deze ontwikkeling, omdat de brandweer hiermee snel het kanaal kan oversteken en belangrijke tijdswinst kan boeken in het zuidwestelijke stadsdeel. De brug zal alleen gebruikt worden bij meldingen die de hoogste prioriteit hebben. De gemeente voert een verkeerskundig onderzoek uit om het beste tracé te bepalen tussen de brug en de aansluiting op de Kayersdijk. De resultaten van dit onderzoek worden voor het einde van dit jaar verwacht.  

Informatie
Omwonenden worden op de hoogte gehouden over ontwikkelingen met nieuwsbrieven en informatieavonden.   

Meer informatie is te vinden op de website van gemeente Apeldoorn: www.apeldoorn.nl/brandweerkazerne  

Op 5 juli vond een kick-off bijeenkomst plaats met de betrokken partijen en is met de opdrachtgevers het proces besproken en zijn de eerste werkafspraken gemaakt.

Zaterdag 17 juni was het zover, de eerste HvM motortoerrit stond op het programma. Er zijn steeds meer motorrijdende collega’s dus er ontstond al snel het idee een keer een toertocht te maken. 5 collega’s (Dennis, Enrique, Ben, René en Arno S) stonden die zaterdag in Weert klaar met ronkende motors. Er zou gereden worden in Limburg en stukje België en Duitsland. Ben had samen met Enrique een hele route in elkaar gezet.

Na een welverdiende tankbeurt, werd er rond een uur of 10 aangereden. Ben, de leider, ging voorop met Dennis en René als hekkensluiters. Het duurde gelukkig niet lang voor het pittoreske dorp Weert ingeruild werd voor B-wegen. Hier begon de tour vorm te krijgen, het weer was top! Het zonnetje op de vizieren (of voor ’n enkeling een zonnebril) en wind door de helmen.
Na een half uur lang te hebben kunnen genieten van de goed verzorgde Nederlandse B-wegen was het tijd om deze te ruilen voor de Vlaamse dynamischere ondergronden. Wellicht dat een enkeling hier eventjes op moest anticiperen (lees: werd eventjes wakker geschud).

Na een uurtje België kwamen wij eventjes (noodgedwongen) tot stilstand door een ongeplande T-splitsing. Hierbij had één van de paardjes de behoefte om toch eventjes op z’n zij te gaan liggen. Dit is natuurlijk te begrijpen want de temperatuur was al aardig opgelopen. Nog een voordeel was dat de rijder wel door wilde gaan dus die stond naar zijn paard te kijken met een redelijk verwarde blik. Ondertussen had Enrique het roer overgenomen van Ben om de Motorbende te gaan leiden.

De tussenpauze was wel gewenst om eventjes op adem te komen en om wat leuke kiekjes te schieten. Maar er moest ook gegeten (en gedronken) gaan worden. Zodoende is afgesproken bij de eerst volgende mogelijkheid te stoppen en te gaan genieten van ’n bakkie koffie en ’n vlaaitje. Uiteindelijk was dit nog een goed half uurtje rijden, maar het was echt een mooi tentje in het dorp Voeren. De koffie was top, de limonade was verfrissend en de vlaai was zowel veel als lekker.

Nu men weer ready to go was, had de groep de machines weer aangeslingerd om het lekkerste deel van de route door te slingeren. Het werd namelijk tijd om de platte achterbandjes wat ronder te slijten, door de bochtige omgeving van Zuid-Limburg. Hier kan maar één ding over gezegd worden ‘Wat een omgeving!’. Het weer zat echt mee, ondanks de hitte was het uitzicht continu prachtig. De kleine heuveltjes maakten de rit ook echt dynamisch waarbij men niet eventjes de aandacht kon laten slippen. Zo werd ook opgemerkt door de leiding nadat de groep weer een kleine detour gepakt had, ook dit hoort erbij.

Er werd langzaam (toch snel) richting de avond gereden en na een (spreekwoordelijke) sauna van Valkenburg was het tijd om richting Duitsland te rijden voor de laatste stop van de dag. Hier nam de groep afscheid van René nadat ze met z’n allen nog even wat gegeten hadden.

Het laatste stuk Duitsland was vlak(ker) en het leek op de oude bureaublad achtergrond van Windows XP. Hier kon de groep nog even een uurtje of 2 nagenieten en tot rust komen voor er weer aanstalten gemaakt werd om richting huis te rijden. Bij Roermond was het zover. Het einde van de heerlijke motorrit was aangekomen, een laatste groepsfoto werd genomen, de laatste grappen (voor deze dag) werden gemaakt en de groep nam afscheid om ieder z’n eigen weg naar huis te volgen.

Al met al werd er wel geroepen ‘Dit moeten we snel nog eens doen!

Wie ben je, hoelang werk je al bij HVM en wat is je functie?

Mijn naam is Robert Kwaks (51 jaar), ik ben getrouwd met Monique en vader van Camiel (20) en Nina (16) en woonachtig in Hedel.
Ik werk sinds 1 oktober 2022 als projectleider elektrotechniek bij Huisman & van Muijen.
Vanuit onze opdrachtgevers begeleid ik projecten als directiebevoegde en houd ik toezicht op de uitvoering op installatiewerkzaamheden van diverse nieuwbouw- en renovatieprojecten.
Verder verzorg ik samen met mijn collega’s installatie-adviezen en ontwerpen en lever ik mijn bijdrage aan vraagstukken betreffende duurzaamheid.

Wat kun je vertellen over de organisatie?

Huisman & van Muijen is een flexibele, professionele maar vooral moderne en sociale werkgever.
Er is veel ruimte voor ontwikkeling van medewerkers maar ook voor het invullen van nieuwe vraagstukken vanuit de opdrachtgevers zoals nazorg en ondersteuning voor MJOP.
Ons kantoor aan de Rompertdreef is een moderne werkplek waardoor ik nooit vanuit huis werk.

Welk project heeft op jou persoonlijk de meeste indruk gemaakt?

Ik ben vanuit een van onze opdrachtgevers direct betrokken bij de totale inrichting van het nieuwe gebouw Tripolis-Park aan de Zuidas in Amsterdam.
Dit geavanceerde en duurzame kantoorgebouw, BREEAM-excellent gecertificeerd, is geheel voorzien van een zelf organiserend draadloos mesh-netwerk.
Biodynamische verlichting, koeling, verwarming en ventilatie (CO2) worden op wens van de gebruiker per ruimte, geheel op aanwezigheid, automatisch geregeld.
Ook de integrale beveiliging, bouwkundige detaillering en locatie van het gehele gebouw is hoogstaand.

Heb je nog een leuke anekdote?

Ik vind mezelf wel het voorbeeld van “een echte laatbloeier”. In mijn jeugd was concentratie en geduld voor opleidingen absoluut onmogelijk, daarvoor had ik echt te veel energie.
Op mijn 34e(!) besefte ik dat ik niet mijn hele leven in de uitvoering wilde werken en ben ik aan mijn studies begonnen. Eerst de TSI-E opleiding en daarna meteen de MIT-E opleiding succesvol afgerond om daarna als projectleider elektrotechniek in het diepe te springen.
Gelukkig had ik voldoende zelfvertrouwen, levenservaring en vakkennis en werd het gelijk een succes en was ik in staat om bij een installateur in 6 jaar een serviceafdeling met inspecties te ontwikkelen.
De afgelopen 15 jaar stel ik mezelf ook beschikbaar als leerlingbegeleider en assessor van praktijkexamens op het KW1C, dat geeft veel voldoening.
Al jaren gebruik ik mijn eigen levenservaring als motivatie voor leerlingen die op jonge leeftijd vastlopen in keuzes en ontwikkeling.
Mijn advies aan hen luidt steevast:
Doe en wordt wat je wil, maar vergeet niet wie je bent.
Geef je eigen ontwikkeling voldoende tijd, ga door met (deeltijd)studeren en stel alleen realistische lange termijn doelen, dan krijg je garanties voor de toekomst en voorkom je persoonlijke teleurstellingen.